Το ζήτημα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, ανακινήθηκε ξανά πριν μερικούς μήνες με διήμερη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής του σχετικού νομοσχεδίου που κατέθεσε το υπουργείο Εσωτερικών. Το νομοσχέδιο, το οποίο τελικά καταψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής, προέβλεπε την κατάργηση-πριν ακόμα εφαρμοστεί- του νόμου που είχε ψηφιστεί το 2019 με μεγάλη πλειοψηφία και έθετε ορισμένα βασικά κριτήρια για την ψήφο των αποδήμων. Ξαφνικά λοιπόν φαίνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις να ενδιαφέρονται για τους Έλληνες του εξωτερικού, όταν δημιούργησαν με την πολιτική τους συνθήκες που οδήγησαν στο τρέχον, νέο κύμα μετανάστευσης.
Τόσα χρόνια όχι μόνο δε λύθηκαν τα προβλήματα των Ελλήνων του εξωτερικού, φοιτητών και εργαζομένων, αλλά αντίθετα προστέθηκαν καινούρια. πχ Η έλλειψη βασικής ελληνικής παιδείας με τη μείωση σχολείων κι εκπαιδευτικών, χωρίς καμία άλλη μέριμνα ή συνεργασία με το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς και η υποστελέχωση των προξενείων, δημιουργούν επιπλέον δυσκολίες. Οι κοινότητες με εθελοντική εργασία προσπαθούν να καλύψουν τα κενά της ελληνικής πολιτείας ως προς το κτίσιμο δεσμών πολιτιστικών και επαναπατρισμού, λόγω χρόνιας αδιαφορίας του ελληνικού κράτους και έλλειψης χρηματοδότησης από το γερμανικό.
Είναι φυσικό οι Έλληνες μετανάστες να θέλουμε να έχουμε δικαίωμα ψήφου στην εκλογική διαδικασία της πατρίδας μας. Αυτό ενισχύεται και από τους οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς που διατηρεί ο καθένας, ανάλογα και με τη διάρκεια ή/και τη συνέχεια ή το διακοπτόμενο της μετανάστευσης, παράγοντες οι οποίοι ποικίλουν, ειδικά εντός της ΕΕ. Όταν υποχρεώσεις κοινωνικές, οικονομικές και φορολογικές εξαρτώνται από τα πολιτικά ζητήματα της πατρίδας μας, οφείλουμε, όπως κάνουμε και στη χώρα διαμονής μας, να έχουμε άποψη και δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής.
Όπως φάνηκε στις Ευρωεκλογές, η συμμετοχή δεν ήταν μεγάλη, κάτι που είναι λογικό γιατί πολλοί μετανάστες παρά τους «δεσμούς αίματος» έχουν ενσωματωθεί στη χώρα που διαμένουν και συμμετέχουν ως ψηφοφόροι της ή ως υποψήφιοι. Οι κοινωνικοοικονομικοί δεσμοί που τους συνδέουν με τη χώρα όπου ζουν και εργάζονται είναι ισχυρότεροι, και αυτό ισχύει, προφανώς, σε σχεδόν απόλυτο βαθμό για την τρίτη και τέταρτη γενιά μεταναστών. Δεν τους αφορά άμεσα η καθημερινότητα στην Ελλάδα. Χρειάζεται λοιπόν επαγρύπνηση, γιατί η ψήφος των μεταναστών χωρίς βασικά κριτήρια, δε θα οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον, ούτε για τους Έλληνες μετανάστες, ούτε για τον ελληνικό λαό που είναι και αυτός τον οποίο η ψήφος αυτή αφορά κυρίαρχα.
Ο Σύλλογός μας δεσμεύεται να οργανώσει εκδηλώσεις ενημέρωσης και συζήτησης για τα ζητήματα αυτά με τη συμμετοχή των συμπατριωτών μας της κοινότητας των Ελλήνων του Βερολίνου, και σχετικών με τα πολιτειακά ζητήματα επιστημόνων.